Γαστρεντερίτιδα. είχε ο αδερφός μου, κόλλησε τη μαμά μου που κόλλησε το μπαμπά μου …… ουυυφ!

-Είναι τόσο εύκολο να κολλήσω κι εγώ;

-Ναι, είναι!

                          Ας δούμε όμως τι είναι η γαστρεντερίτιδα και τελικά τι είναι αυτό που την κάνει τόσο μεταδοτική.

                         Η γαστρεντερίτιδα λοιπόν είναι μια νόσος που χαρακτηρίζετε από φλεγμονή του γαστρεντερικού συστήματος σε όλο του το εύρος.

• Στομάχι ,
• λεπτό και
• παχύ έντερο.

Χαρακτηριστικά συμπτώματα της νόσου είναι η διάρροια, οι εμετοί αλλά και το κοιλιακό άλγος με έντονες κράμπες. Η διάρροια συνήθως εμφανίζεται ταυτόχρονα με τους εμετούς. Σπάνια προκαλείται ένα εκ των δυο συμπτωμάτων. Τα συμπτώματα εμφανίζονται 12 – 72 ώρες μετά την επαφή με το λοιμώδη παράγοντα.  Στις περισσότερες περιπτώσεις η λοίμωξη οφείλεται σε ιό, τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες.

Ωστόσο υπάρχει και η πιθανότητα η γαστρεντερίτιδα να είναι βακτηριακής προέλευσης.

Μικρές οι διαφορές και παρατηρούνται κατα βάση στη συμπτωματολογία

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Η μετάδοση στη λοίμωξη ιογενούς αιτιολογίας γίνεται κατά τον ίδιο τρόπο που γίνεται και η μετάδοση ενός ιού. Ο σύνηθες τρόπος είναι τα σταγονίδια. Γι αυτό όταν ένας μέλος της οικογένειας νοσεί καλό θα είναι να χρησιμοποιεί τα δικά του οικιακά σκεύη και να κρατάει μια απόσταση ασφαλείας από τα υπόλοιπα μέλη, ακόμα και 4-5 ημέρες μετά αφότου φύγουν τα συμπτώματα. Τηρείτε τους κανόνες υγιεινής. Πλένετε τακτικά τα χέρια σας. Επίσης μια πολύ σημαντική αιτία μετάδοσης αποτελεί το τάισμα των μωρών με μπιμπερό που δεν έχει αποστειρωθεί καλά. Ο σύλλογος παιδιάτρων συστήνει αποστείρωση εώς την ηλικία που το βρέφος ξεκινήσει την κατανάλωση στερεών τροφών. Υπάρχουν και μορφές διάρροιας που δε σχετίζονται με κάποια λοίμωξη κι έτσι δεν υπάρχει ο φόβος της μετάδοσης (τροφική δηλητηρίαση, δυσανεξία στη λακτόζη, νόσος Crohn κ.α)   

Η συχνότερη επιπλοκή της διάρροιας είναι η αφυδάτωση. Λόγω της μεγάλης απώλειας υγρών από τον οργανισμό χάνουμε και πολύτιμα ιχνοστοιχεία τα οποία θα πρέπει άμεσα να αναπληρωθούν . Μαζί με τη  χορήγηση των ηλεκτρολυτών θα πρέπει να αποκαταστήσουμε και τη χλωρίδα του εντέρου η οποία έχει καταστραφεί λόγω της λοίμωξης. Αυτό το επιτυγχάνουμε με τα προβιοτικά. Τα προβιοτικά είναι μη παθογόνοι μικροοργανισμοί που μοιάζουν πολύ με τα ωφέλιμα βακτήρια του εντέρου. Έτσι λαμβάνοντάς τα αναδομούμε αποτελεσματικά τη χλωρίδα του εντέρου ενισχύοντας τη σωστή λειτουργία του. Τα προβιοτικά καλό θα είναι να λαμβάνονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα, τουλάχιστον για 3 μήνες.

ΦροντίΖΩ να ενημερώνομαι!